आहुतिद्वारा २०५१ पछि लेखिएका २८ कविता संकलित ‘गहुँगोरो अफ्रिका’ मा औसत नेपालीजनको विद्रोही मनोविज्ञान उनिएको पाइन्छ। छुवाछूत उनको लेखनको ज्यान हो। तर, वर्गीय र लैङ्गिक असमानताप्रतिको आक्रोश पनि कम छैन। मधेशी महिलाका पीडा पनि अटाएका छन्। उनका कविताहरुमा सत्ता पीडक कित्तामा पर्छ। उत्पीडित समुदाय सत्ता र समाजमा आफ्नो हैसियतको याचना होइन, हकदाबी गर्छन्। त्यसैले ‘गहुँगोरो अफ्रिका’ विद्रोहको आवाज हो। – सइन्द्र राई / हिमाल खबर