नेपाली मानिसहरू सांस्कृतिक अन्तरघुलनको मनेविज्ञानले सोच्छन् र त्यसरी नै बाँच्छन् । तिनका आ-आफ्नै भाषा-संस्कृति छन्, सभ्यता छन् र दर्शनशास्त्र छन् । तिनको आ-आफ्नै विशेषता छ । तिनैको साझा बिम्बमा धर्मेन्द्रले ‘बहुरङ्गवाद’ बनाएका हुन् । यही आयामबाट जीवन र जगतलाई बोध गर्ने उनको दृढता छ । ‘मैले बोल्दा यो देशको नक्सा हल्लिन्छ’ कविता सङ्ग्रह यसैको विस्तृति हो ।